Ciąża pozamaciczna przyczyny, objawy, leczenie, decyzja TK WP abcZdrowie

Oznaczenie poziomu beta-hCG powinno być wykonywane w połączeniu z badaniem USG przezpochwowym. Brak uwidocznienia pęcherzyka ciążowego w jamie macicy przy podwyższonym stężeniu gonadotropiny kosmówkowej pozwala na podejrzenie ciąży pozamacicznej. Konieczne jest ustalenie lokalizacji jaja płodowego lub przyczyny podwyższonego poziomu beta-hCG. To najlepszy sposób na rozpoznanie ciąży na tak wczesnym etapie.

Ciąża pozamaciczna – przyczyny

Zazwyczaj jednak jest stanem zagrażającym życiu i zdrowiu kobiety. Konieczne jest zatem w jej przypadku wdrożenie odpowiedniego leczenia, które zależeć będzie przede wszystkim od wielkości ciąży pozamacicznej. Gdy średnica zarodka nie wynosi więcej niż 3 cm to stosuje się leki farmakologiczne. Lek ten może być podawany doustnie, domięśniowo lub też bezpośrednio do pęcherzyka ciążowego. Do tej formy leczenia kwalifikuje się ok. 40% ciąż pozamacicznych (u 9 na 10 pacjentek pozwala ono uniknąć operacji). Lekarz wykonuje również badanie USG przezpochwowe, jeśli w jamie macicy nie widać pęcherzyka ciążowego, to oznacza, że rozpoznanie ciąży pozamacicznej jest prawidłowe.

Rozpoznanie ciąży pozamacicznej

Taki stan jest bardzo niebezpieczny i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Jeśli nie uda się wykryć ciąży pozamacznej, może to skutkować wstrząsem hipowolemicznym, który również zagraża życiu. Gdy ciąża pozamaciczna jest bardziej zaawansowana lub towarzyszą jej komplikacje, takie jak krwawienie, konieczna może być interwencja chirurgiczna.

Jeśli nie znajdują się one w pobranej próbce, to ostatecznie potwierdza to rozpoznanie ciąży pozamacicznej. W niektórych przypadkach konieczne może okazać się również wykonanie diagnostycznej laparoskopii przy znieczuleniu ogólnym, polegającej na wprowadzeniu do jamy brzusznej niewielkiej kamery. Pomimo tego, że ciąża pozamaciczna często kończy się poronieniem, to bez szybkiej interwencji lekarskiej stanowi przyczynę ok. 10-15% zgonów kobiet w ciąży. Ponieważ rozwijający się i rosnący zarodek może być powodem pęknięcia jajowodu i silnego krwotoku stanowiącego zagrożenie dla życia kobiety ciężarnej (najczęściej ma to miejsce ok. 4-8 tygodnia ciąży). Jeżeli podejrzewasz, że jesteś w ciąży, a pojawiły się u Ciebie powyższe dolegliwości – nie zwlekaj z wizytą u lekarza!

• Łożysko, które się tam przyczepi na początku ciąży, powoduje „przebicie” cienkiej ściany jajowodu, a następnie pęknięcie i krwotok do jamy brzusznej.
• Występuje brak miesiączki, wrażliwość piersi, lekkie mdłości, senność.
• Te szanse są nieco mniejsze, zwłaszcza gdy usunięto jajowód, ale zdecydowana większość kobiet zostaje później matkami.
• Wykrycie ciąży pozamacicznej jest możliwe poprzez kilkukrotne (przynajmniej dwukrotne) wykonaniu testu ciążowego z krwi.
• Samo badanie stężenia ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (beta-hCG) nie pozwala zróżnicować ciąży pozamacicznej od ciąży wewnątrzmacicznej.
• W większości przypadków brak prawidłowego przyrostu poziomu hormonu hCG we krwi kobiety świadczy o nieprawidłowym przebiegu ciąży (m.in. wczesnym poronieniu lub ciąży pozamacicznej).
• Dla ciąży endoskopowej charakterystyczny jest nieprawidłowy przyrost stężenia beta-hCG we krwi – dzieje się to znacznie wolniej.

Ciąża pozamaciczna – objawy

To poważna sytuacja, która może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia kobiety, dlatego warto wiedzieć, jakie objawy mogą na nią wskazywać i kiedy natychmiast zgłosić się do lekarza. Utrata ciąży – nawet bardzo wczesnej – to dla wielu kobiet trudne przeżycie, porównywalne z poronieniem. W przypadku ciąży pozamacicznej często dochodzi też strach – pacjentka mogła otrzeć się o niebezpieczeństwo, doświadczyć nagłej operacji, pobytu w szpitalu, co jest traumatycznym przeżyciem. Może pojawić się lęk przed ponownym zajściem w ciążę („czy to znów się nie stanie?”), a także poczucie winy („czy zrobiłam coś nie tak?”).

Zaparcia w ciąży – objawy, przyczyny, właściwa dieta. Co warto wiedzieć o zaparciach?

W ciąży ektopowej zapłodniona komórka nie ma szans, aby samodzielnie się przemieścić, ani aby została przemieszczona do macicy. Zarodek ponadto nie może rozwijać się poza macicą, dlatego też leczenie to usunięcie ciąży pozamacicznej poprzez zabieg chirurgiczny lub leczenie farmakologiczne. Ciąże ektopową można zdiagnozować także poprzez wykonanie pobrania wyskrobin z jamy macicy.

Plamienie implantacyjne to objaw, którego nie powinnaś bagatelizować. Może zwiastować ciążę

Jeżeli nie zostanie odpowiednio wcześnie wykryta i leczona, może dojść do pęknięcia jajowodu, co prowadzi do wewnętrznego krwotoku i stanowi poważne zagrożenie życia. Objawy ciąży pozamacicznej na bardzo wczesnym etapie są niestety słabo rozpoznawalne. Występuje brak miesiączki, wrażliwość piersi, lekkie mdłości, senność. Test ciążowy często pokazuje wynik pozytywny, ponieważ wykrywa on hormon hCG, który niezależnie od umiejscowienia ciąży, jest wytwarzany w organizmie kobiety salmed.rybnik.pl po zagnieżdżeniu się komórki jajowej.

Ciąża pozamaciczna, znana również jako ciąża ektopowa, to stan, w którym zapłodniona komórka jajowa rozwija się poza macicą. Dotyczy ona około 1,5%-2% kobiet w ciąży i może zagrażać ich życiu, jeśli nie zostanie szybko wykryta. Diagnostyka ciąży pozamacicznej opiera się głównie na przezpochwowym USG i badaniu beta hCG z krwi. Istnieje pewna grupa kobiet bardziej narażonych na ciążę ektopową.

Ciąża bliźniacza – jak rozpoznać? Objawy ciąży bliźniaczej

Ciąża pozamaciczna, zwana również ektopową, to ciąża, podczas której dochodzi do implantacji zapłodnionego jaja płodowego poza błoną śluzową macicy. W 97% przypadków zlokalizowana jest w obrębie jajowodu, rzadziej pojawia się w obrębie jajnika, otrzewnej lub szyjki macicy. Wyróżnia się kilka rodzajów ciąży pozamacicznej, ze względu na jej lokalizację.

Wówczas pojawia się nagły ból oraz rozwija się wstrząs hipowolemiczny. Tachykardia, osłabienie, spadek ciśnienia tętniczego, przyspieszenie oddechu. Postępowanie lecznicze zależy od wielkości ciąży pozamacicznej.

Ciąża jajnikowa zazwyczaj kończy się wcześnie poronieniem wewnętrznym albo wymaga interwencji chirurgicznej, przy której usuwa się zmienioną część jajnika. Natomiast jeśli zarodek jest większy, a stan pacjentki poważny, to niezbędna jest interwencja chirurgiczna. Kiedyś przeprowadzano ją drogą klasyczną (przecinając powłoki brzuszne), obecnie jednak stosuje się laparoskopię. Przez niewielkie nacięcie w skórze wprowadza się trzy końcówki aparatu (jedną z nich stanowi kamera, a pozostałe dwie – narzędzia operacyjne).